Granat F-1 – radziecki granat obronny.
Historia konstrukcji[]
Radziecki granat F-1 był kopią francuskiego granatu o tej samej nazwie, używanego podczas pierwszej wojny światowej. Był to typowy granat obronny wzorowany na brytyjskim granacie No.5 (bomba Millsa).Tego rodzaju granaty wyposażone były w żeliwne skorupy z odlanymi na zewnątrz karbami. W zamierzeniu miało to powodować rozerwanie się granatu na odłamki o określonej masie. W praktyce skorupa rozpada się na kilka dużych odłamków i drobny pył. Duże odłamki mają bardzo duży zasięg (sięgający 200 metrów)
i stanowią zagrożenie dla rzucającego.Granat F-1 był używany przez Armię Czerwoną w czasie drugiej wojny światowej i Polskie Siły Zbrojne sformowane w ZSRR, a po jej zakończeniu stał się podstawowym granatem obronnym armii Układu Warszawskiego.Granat F-1 był produkowany w Polsce. Od początku lat dziewięćdziesiątych zastępuje go polski granat RGO-88
Opis konstrukcji[]
F-1 jest granatem obronnym. Głównym elementem granatu jest żeliwna
skorupa, wewnątrz której znajduje się materiał wybuchowy (trotyl). Zewnętrzna powierzchnia posiada nacięcia, mające wymusić fragmentację. W górnej części znajduje się otwór gwintowany, w który jest wkręcony zapalnik UZRGM (Uniwersalny Zapalnik Ręcznych Granatów – Modernizowany).